رابطه اعتیاد و اختلال مصرف غذای دوری جو و محدود کننده

کلینیک ترک اعتیاد طلوعی دوباره، مرکز ترک اعتیاد طلوعی دوباره: اگرچه اختلال مصرف غذای دوری جو و محدود کننده ممکن است رایج نباشد، کسانی که تحت تاثیر قرار می گیرند، طیف وسیعی از علائم که ممکن است با مصرف مواد مخدر ترکیب شود را تجربه خواهند کرد. اختلال مصرف غذای دوری جو و محدود کننده (ARFID) شامل این است که فرد به دلایل مختلف از خوردن غذا اجتناب کرده یا علاقه ای به خوردن غذا نداشته باشد. این اختلال ممکن است منجر به کاهش وزن، کمبود مواد مغذی مورد نیاز بدن و مکمل های تغذیه ای شود و در این مقاله به بررسی رابطه اعتیاد و اختلال مصرف غذای دوری جو و محدود کننده خواهیم پرداخت.

اگرچه اختلال مصرف غذای دوری جو و محدود کننده، معمولاً در دوران کودکی شروع می شود، اما ممکن است بزرگسالان را نیز تحت تاثیر قرار دهد و آنها را با عوارض جسمی و روانی فراوانی مواجه کند. برخی از افراد ممکن است اختلال مصرف غذای دوری جو و محدود کننده و اختلال سوء مصرف مواد را به طور همزمان تجربه کنند که ممکن است روند تشخیص و درمان را پیچیده تر کند.

رابطه اعتیاد و اختلال مصرف غذای دوری جو و محدود کننده

ارزیابی دقیق و تشخیص درست اختلال مصرف غذای دوری جو و محدود کننده بسیار مهم است. یکی از جنبه های مهم این نوع اختلال این است که بیماری و یا اختلال روانی دیگری نمی تواند باعث محدودیت مصرف غذا شود. این مسٸله بسیار مهمی است زیرا اگرچه برخی از افراد مبتلا به سوء مصرف مواد ممکن است علائم و نشانه های اختلال مصرف غذای دوری جو و محدود کننده را بروز دهند، اما این اختلال تشخیص دقیقی نخواهد بود زیرا با مصرف مواد مخدر چنین علائمی نیز نمایان خواهد شد.

به عنوان مثال، محرک ها باعث کاهش اشتهای افراد و علاقه آنها به مصرف غذا می شوند. به همین دلیل، فردی که کوکائین، آمفتامین یا سایر محرک ها از جمله کافئین یا نیکوتین مصرف می کند، ممکن است تمایل کمتری به خوردن غذا داشته باشد که همین امر منجر به کاهش وزن او خواهد شد.

بنابراین، اگرچه ممکن است فرد مبتلا به اختلال مصرف غذای دوری جو و محدود کننده، اختلال ناشی از سوء مصرف محرک ها را نیز تجربه کند، اما به هیچ وجه اعتیاد به محرک ها باعث ایجاد اختلال مصرف غذای دوری جو و محدود کننده نخواهد شد. فرد مبتلا و گروه درمان باید با پیشرفت علائم آشنا شوند تا بتوانند ریشه آنها را بطور دقیق تشخیص دهند. نکته دیگری که اختلال مصرف غذای دوری جو و محدود کننده را از اختلال سوء مصرف مواد متمایز می کند این است که اختلال مصرف غذای دوری جو و محدود کننده با ثبات و برای مدت طولانی ادامه می یابد، در حالی که سوء مصرف محرک ها اغلب ناشی از زیاده روی و crash است. زیاده روی (binge) زمانی روی می دهد که فرد مقدار زیادی محرک مصرف می کند. crash زمانی روی می دهد که مصرف به پایان می رسد و فرد افزایش اشتها و افزایش وزن را تجربه می کند.

آیا اختلال مصرف غذای دوری جو و محدود کننده منجر به سوء مصرف مواد مخدر می شود؟

ممکن است بسیاری از اختلالات روانی منجر به سوء مصرف مواد مخدر شود و اختلال مصرف غذای دوری جو و محدود کننده نیز از این قاعده مستثنی نیست. بسیاری از افراد به منظور کنترل احساسات ناخواسته و یا مقابله با شرایط استرس زا به مصرف مواد مخدر روی می آورند. افراد مبتلا به اختلالات روانی، طیف وسیعی از احساسات ناراحت کننده و اضطراب آور را تجربه خواهند کرد و خود را در شرایط دشوار و بغرنجی می بینند. افراد مبتلا به اختلال مصرف غذای دوری جو و محدود کننده، ممکن است برای فرار از قبول واقعیت ابتلا به اختلالات روانی خود مواد مخدر مصرف می کنند و به این دلیل که کالری آن به آنها کمک می کند تا وزن کم خود را حفظ کنند به نوشیدن الکل نیز روی می آورند.

هر دو اختلال ممکن است منجر به عوارض جانبی جسمی و روانی شود. در شرایط حاد، افراد مبتلا به اختلال مصرف غذای دوری جو و محدود کننده، برخی اختلالات روانی همزمان را تجربه خواهند کرد. این افراد ممکن است با برخی اختلالات همزمان دست و پنجه نرم کنند که عبارتند از:

 اختلالات اضطراب، مانند اختلال اضطراب عمومی، فوبیا، اختلال اضطراب اجتماعی و اختلال پانیک

 اختلال کم توجهی و بیش فعالی (ADHD)

 اختلال وسواس اجباری (OCD)

 اختلال طیف اوتیسم

ناتوانی های ذهنی

اختلالات همزمان ممکن است احتمال مصرف مواد در افراد مبتلا به اختلال مصرف غذای دوری جو و محدود کننده را افزایش دهد. فرد مبتلا به این نوع اختلال و اضطراب ممکن است به مصرف ماده ای مانند ماری جوانا روی آورد زیرا معتقد است که به او در حفظ آرامش در موقعیت های اجتماعی کمک می کند. البته آنها بر این باورند که علائم را کاهش می دهد، در حالی که در واقع ممکن است با گذشت زمان باعث تشدید علائم آنها شود.

ترک اعتیاد و درمان همزمان اختلال مصرف غذای دوری جو و محدود کننده

از آنجا که اختلال مصرف غذای دوری جو و محدود کننده معمولاً با اختلالات مختلف روانی همراه است، بسیار مهم است که درمان همزمان تمام اختلالات مد نظر قرار گرفته شود. در صورتی که درمان یکی از اختلالات به تنهایی مرکز توجه قرار گیرد و سایر اختلالات بدون درمان رها شوند، احتمال تشدید برخی علائم و بهبود برخی علاٸم دیگر افزایش می یابد. برای کاهش همه علائم، تیم درمان باید از رویکرد جامعی استفاده کنند. علیرغم اینکه اختلال مصرف غذای دوری جو و محدود کننده، یک اختلال روانی است که اخیرا شناخته شده است، متخصصان در حال حاضر چندین شیوه درمانی موثر برای درمان آن پیدا کرده اند. برخی مطالعات نشان داده اند که ترکیبی از نظارت بر سلامت جسمانی، خانواده درمانی، رفتار درمانی شناختی (CBT) و داروها در درمان این اختلال مفید واقع خواهد شد.

نوع خاصی از درمان رفتاری شناختی (CBT) به نام رویارویی و بازداری از پاسخ (ERP) وجود دارد که ممکن است در درمان این نوع اختلال (ARFID) نیز مفید واقع شود. این درمان شامل قرار دادن فرد در معرض موقعیت های استرس زا است در حالی که استفاده از مهارت های مقابله ناسالم را برای فرد غیرممکن می سازد. رویارویی و بازداری از پاسخ (ERP) همچنین ممکن است برای درمان چندین اختلال مفید واقع شود، بنابراین اگر فردی مبتلا به اختلال مصرف غذای دوری جو و محدود کننده و اضطراب یا اختلال مصرف غذای دوری جو و محدود کننده و اختلال وسواس اجباری باشد، این درمان می تواند باعث برطرف شدن هر دو اختلال شود. فرد همیشه باید با گروه درمانی خود در مورد بهترین روش های درمانی موجود برای این اختلال مشورت کند.

اگر زندگی شما تحت تاثیر اختلال مصرف غذای دوری جو و محدود کننده و اختلال مصرف مواد قرار گرفته است، می توانید از برنامه های درمانی در کلینیک ترک اعتیاد طلوعی دوباره به عنوان بهترین کلینیک ترک اعتیاد تهران بهره مند شوید. با تماس و صحبت با یکی از کارشناسان مجرب و آموزش دیده ما سفر خود را به سوی بهبود و سلامتی آغاز کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر همین امروز تماس بگیرید.