الکل و ناپروکسن

سوء مصرف الکل، عوارض روانی و جسمانی متعددی برای مصرف کننده به همراه دارد که در مقاله الکل چیست؟ به بررسی کامل این عوارض پرداخته ایم. اما یکی از متداول ترین سوالات از مشاورین مرکز ترک الکل طلوعی دوباره، در خصوص مصرف همزمان الکل و ناپروکسن می باشد که در این به بررسی کامل این موضوع پرداخته ایم.

برخی از افراد الکل را به عنوان یک ماده مخدر تصور نمی کنند و با شنیدن اینکه این ماده مخدر با سایر مواد مخدر تداخل دارد تعجب می کنند. برخی از این مواد مخدر به طور گسترده ای در دسترس هستند. یکی از این مواد مخدری که مردم درباره آن شگفت زده می شوند، ناپروکسن است.

ناپروکسن یک داروی مسکن است که در دسترس می باشد. این ماده معمولاً با نام های تجاری (Aleve)  اَلِوو، ناپروسین (Naprosyn) و فلاناکس (Flanax) یافت می شود.

الکل و ناپروکسن

آیا مصرف همزمان الکل و ناپروکسن امکان پذیر است؟

باید بدانید که، نوشیدن الکل و مصرف همزمان ناپروکسن را توصیه نمی کنیم. ناپروکسن جزء گروه مسکن هایی به نام داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) قرار میگیرد که شامل ایبوپروفن و آسپرین است.

یکی از خطرناک ترین عوارض جانبی داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) مانند ناپروکسن این است که خطر خونریزی را افزایش می دهد. پزشکان از نحوه احتمال افزایش خونریزی کاملاً مطمئن نیستند، اما این یک عارضه جانبی است که با تحقیق و مطالعات مختلف به این نتیجه رسیده اند. مصرف الکل نیز، خطر خونریزی را افزایش خواهد داد، مخصوصا در افرادی که به مدت طولانی با مصرف الکل دست و پنجه نرم کرده اند.

افزایش احتمال خونریزی

مصرف الکل باعث می شود توانایی بدن در ساخت سلول های خونی، به ویژه پلاکت که برای لخته شدن ضروری است، دچار اختلال شود.

هنگامی که قسمتی از بدن فرد دچار بریدگی شود، پلاکت ها شروع به فعالیت کرده و مانع از خونریزی خواهند شد. با این وجود، هنگامی که فرد به مدت طولانی الکل مصرف کرده است، بدن قادر به ساخت پلاکت های جدید نمی باشد. اگر فردی صدمه دیده باشد و بدن قادر به متوقف کردن خونریزی نباشد، ممکن است خونریزی ادامه داشته باشد. این وضعیت ممکن است بسیار خطرناک باشد، به خصوص اگر خونریزی داخلی صورت گرفته باشد.

سایر عوارض جانبی و خطرات مصرف همزمان ناپروکسن و الکل

مصرف همزمان الکل و داروهای ضد التهاب غیر استروٸیدی (NSAID) مانند ناپروکسن عوارض جانبی مختلفی در پی خواهند داشت که افراد را در معرض خطر خونریزی قرار می دهد. بنابراین، نه تنها هر دو احتمال خونریزی فرد را در هنگام آسیب دیدگی افزایش می دهند، بلکه در درجه اول بدن را در معرض آسیب قرار می دهند. این آسیب اغلب در خارج از بدن روی نمی دهد. شایع ترین نوع آسیب در داخل بدن صورت می پذیرد.